O an Tuzla'ya iki gün önce sınava beraber gittiğim arkadaşımın telefonu ile bir süre ara verdik konuşmamıza.Arkadaşım" Benim yerim belli oldu.Sivas " dedi.Benimkini sordum.Kem küm edilerek kapandı telefon.Ardından internetten bakabilecek 5 arkadaşımdan yardım istedim.30 dakika içinde 5 haber geldi ve 6 bardak bira içtim.Ben o gün Şemdinli ile tanıştım.
Eve geldiğimde beni takip eden 200 üste , 200 alta toplamda 400 kişiye baktım. Benimle aynı durumda bir kişi buldum. Aradım kendisini. Babası ;" Oğlum, ben ayarladım. Bizim ki gitmeyecek. Sana kolay gelsin "dedi. Ve ben ertesi gün uçakla Van'a gittim. Bu arada öğrendiğim anda yanımda oturan çift şimdi evli ve çocuklu.
Van'da kısa dönemler nam-ı değer poşetler kaynaştık. Bizi ilginç bir yere götürdüler. Yanımda ki arkadaşımla ilk içeride televizyon karşısında kel kafalı , birbirlerine sığınmış bitkin onlarca çocuğu gördük. Arkadaşımın tepkisi ," Devlete bak evsizlere bakıyor" oldu. Tabii biz jöleli saçlar , mont ,kot dolanıyorduk ortalıkta. Ama sabah her şey değişti.Çünkü bizde devletin baktığı televizyon karşındaki çocuklardan olmuştuk.
Ertesi sabah yeni konvoyla yolumuza çıktık.İlk hedefimiz Şemdinli'ydi .Birazdan orada oluruz diye beklerken o gece de Yüksekova'da kaldık.Zaten askerlik 155 gün sürecekti.Van'dan Şemdinli 3 gün sürdü.
Varmadan ,Van'da koğuşta sara krizi geçiren iki hasta ile uyanma,Yüksekova'da çok sıkıntılı bir gece geçirmiştik. Üstelik daha ben palaska sahibi bile değildim.
DEVAM EDECEK...
Sonuç;
Hatırladıkça gülüyorum bazı anları
güzel başladı , askerlik anılarını okumak benim için hep ilginç olmuştur . 1 sene yaptığımdam olsa gerek :)
YanıtlaSilbeğendiğine sevindim .:)ilgine teşekkürler engin.
YanıtlaSil